Αγάπησα ένα σύννεφο. Το σύννεφο έφερε βροχή. Η βροχή πότισε ένα όνειρο. Το

όνειρο έφερε αγάπη. Η αγάπη ανθοφορία και ύστερα καρποφορία.

Σαν ποιήμα ακούγεται. Ή σαν παραδοσιακό τραγούδι. Όμως είναι μια σύντομη

περιγραφή της ζωής μου.

Η αλήθεια είναι ότι την αφετηρία τη διάλεξα. Εγώ προτίμησα το σύννεφο για να

ξεδιπλωθώ και για να ξεδιπλώσω. Μου φάνηκε πιό συναισθηματικό αν και ήταν

βροχερό. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος είναι κι αυτός συναισθηματικός.

Όπως και η χαρά. Άσε που τα σύννεφα δεν ειναι κατ ανάγκη βροχερά.

Η εποχή μας μαστίζεται από επιδημίες νέου τύπου. Σύνδρομα θλίψης,

κατάθλιψης, πόνου, θυμού, φόβου. Δίνουμε στα σύνδρομα αυτά αλλόκοτα

ονόματα. Και οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα νέας γενιάς με

ανεξερεύνητα ακόμα ποσοστά επιτυχίας. Καμιά φορά τα φάρμακα αντί να

θεραπεύσουν ή να απαλύνουν, δημιουργούν νέα προβλήματα.

Η ζωή μου έδειξε πως όλα τα προβλήματα, οι ασθένειες και τα σύνδρομα

γεννιούνται εντός. Το ίδιο και η ίαση. “Συλλήβδην και εντεύθεν” ξεκινά η

θεραπευτική διαδικασία λέει και η δασκάλα μου. Την αγαπώ και την ευχαριστώ,

αν και θέλει να παραμείνει ανώνυμη. Της χρωστώ πολλά. Δεν της χρωστώ

“τίποτα” λέει εκείνη. Γιατί η υγεία, η αφθονία και η ευ-ημερία είναι γενετήσια

δικαιώματα όλων και πατάνε γερά πάνω στην Αγάπη. Την Αγάπη Εαυτού. Την

Αγάπη που όταν διαχέεται σε κάθε μας αλληλεπίδραση γίνεται Τέχνη Ζωής. Ή

καλύτερα, Έντεχνη Ζωή.

Ευχαριστώ τη Ζωή για κάθε αλληλεπίδραση που μου χάρισε με τον καθε έναν

από εσάς. Γιατί ο καθένας σας είναι ένας Δάσκαλος εν δυνάμει – θεραπευτή και

αγγελιοφόρος αλήθειας για όλους τους υπόλοιπους.

Αγαπώ σημαίνει γνωρίζω τον Εαυτό μου και απολαμβάνω τη Ζωή ως το ύψιστο

δώρο που μου προσφέρεται.

Καλώς ήλθατε στο Live.Love.Flow. : την τέχνη του να ζεις, να αγαπάς και να

κινήσε με τη ροή. Την τέχνη του να ζεις, γράφοντας τη ζωή με την πρόθεση και

τις επιλογές σου.

Ζω-Γραφή-Ζωντας είναι το σύνθημα μου.

Ελάτε να το πράξουμε μαζί.